Loonkostencrisis zet turbo op daling van concurrentiekracht “Vakbondsacties zijn surrealistisch”

Voka-KvK Vlaams-Brabant kan geen begrip opbrengen voor de betoging voor sterkere loonstijgingen die de vakbonden vandaag organiseren. De gemiddelde koopkracht van de Belgen is ondanks de crisissen intact gebleven, zo berekende het Planbureau. Het zijn de bedrijven die daar door de opeenvolgende loonindexeringen voor hebben gezorgd. In januari stijgen de lonen opnieuw, deze keer met 10% voor meer dan 700.000 Belgen. Dat is onhoudbaar voor de private werkgevers. Het debat over een aanpassing van de automatische loonindexering kan niet langer uitblijven.

“De ​ loonkostencrisis zet een turbo op de afnemende concurrentiekracht van onze ondernemingen. De energiecrisis raakt vele ondernemingen hard, al hebben ze het perspectief dat de energieprijzen ooit terug zullen zakken. De stijgende lonen zakken echter nooit. Ondernemingen krijgen het steeds moeilijker om nog rendabel te zijn. Nu actievoeren voor extra loon is surrealistisch”, zegt Kris Claes, gedelegeerd bestuurder van Voka-KvK Vlaams-Brabant.

De vakbonden mobiliseren vandaag om te betogen om de koopkracht te verhogen. De koopkracht van de Belgen is echter intact gebleven, in tegenstelling tot in andere Europese landen. Dat tonen cijfers van het Planbureau aan. Dankzij de automatische indexering van de lonen blijft de koopkracht dit jaar stabiel (-0,1%). In 2023 overtreft de indexering van de lonen de inflatie waardoor de koopkracht toeneemt (0,7%).

“We hebben te maken met grote economische schokken die ons land verarmen. De factuur voor die verarming komt vandaag voor het grootste deel terecht bij de ondernemingen. Zij betalen de inflatie door de stijgende lonen terwijl ze zelf niet alle kosten kunnen doorrekenen. Wie nu actievoert voor bijkomende loonsverhogingen gedraagt zich niet verantwoordelijk”, aldus nog Kris Claes.

De automatische loonindexeringen zorgen voor een toename van de loonkosten met 21% in de periode 2022-2024. De extra loonfactuur voor private ondernemingen komt daarmee op 31 miljard euro te liggen.

Omdat in onze buurlanden de lonen op een lager tempo stijgen, neemt de loonkostenhandicap toe: Belgische werknemers worden op 2 jaar tijd nog eens 9% duurder dan dezelfde werknemers in onze buurlanden. Dat komt bovenop de loonhandicap die er al was. De automatische loonindexeringen hebben op termijn tot gevolg dat België toekomstige investeringen en de bijhorende jobs en welvaart zal mislopen. Buitenlandse bedrijven zullen minder geneigd zijn om nog in België te investeren.